Asverstrooiing Bennie

benny1 benny2 benny3 benny4

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Varen met de rib

casrib perrib vinrib wesleyrib

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Kabouterdorp

Matthew heeft al drie setjes bijzettafels gemaakt, ééntje voor zichzelf, ééntje voor z’n moeder en ééntje voor de verkoop.

kabouterdorp

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Afscheid Spinakertjes

Het afgelopen jaar heeft het LWBO plek geboden aan drie stagiaires van VSO De Spinaker. Vorige week hebben ze afscheid genomen. Daan heeft deze tekening voor ons gemaakt en we kregen een leuk kaartje.
In het nieuwe schooljaar krijgen we weer nieuwe stagiaires van de Spinaker én van de Praktijkschool West Friesland.

Daan     foto 2 (2)

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

De nieuwe LWBO-folder

folder_lwbo_2014.indd

folder_lwbo_2014.indd

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Atelier Gravenstraat

Op het atelier Gravenstraat worden mooie dingen gemaakt onder de deskundige begeleiding van Jos. En er wordt ook veel gelachen…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA 

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Ontwerp Martijn

Binnenkort gaan we dit ontwerp ‘Flat’ van Martijn op t-shirts drukken.

flat

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Dag Benny

Een lieve hond is vorige week ingeslapen.
Benny was één van de vier scheepshonden van het LWBO. Hij had niet zo ‘n fijn leven achter de rug, maar drie jaar geleden is hij geadopteerd door Jos en Heleen, en dat betekende voor Benny nog een paar mooie jaren op de Oosterpoort en bij het LWBO.

Benny is z’n vertrouwen in de mens nooit kwijtgeraakt. Hij was een zachtaardig hondje dat altijd de nabijheid van mensen opzocht. Vol overgave legde hij z’n kop op je schoot. Ook met andere honden kon hij goed samen. Fox en Benny groetten elkaar altijd met een ‘kusje’ en dat is iets wat Fox niet zo gauw doet. Maar Benny was zijn vriend en dat zegt heel wat.

Benny hoorde en zag niet meer goed. Als er op een leeg dek één kopje koffie stond, dan kon je er gif op in nemen dat Benny er overheen walste. Meerdere keren is hij tussen wal en schip terechtgekomen en in openstaande luiken gedonderd. Wat dat betreft was het wel een zorgenkindje. Twee keer is hij zelfs van het balkon van de Oosterpoort gevallen (9 meter), maar iedere keer herstelde hij weer.

Een paar dagen voor zijn dood was Benny nog enthousiast mee met een LWBO-picknick. Hij wilde meer dan dat hij nog kon. De dagen daarna ging hij hard achteruit, zijn lichaam was op. De dierenarts heeft hem laten inslapen om een einde aan zijn lijden te maken.
Bij het LWBO is iedereen verdrietig en onder de indruk van de dood van Benny. Binnenkort gaan we met z’n allen de as van Benny op het water verstrooien.
Bedankt Benny dat je bij ons bent langsgekomen. We wisten dat het niet voor heel lang zou zijn, maar het doet toch zeer.
En Jos en Heleen, veel sterkte met het gemis en de leegte!

benny

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Column over Fox in Kortingjager

Onze scheepshond Fox is nu ongeveer 16 jaar oud. De precieze leeftijd weten we niet, want we hebben hem als jong volwassen hond gekregen. Zijn toenmalige baasje had destijds net een nieuwe liefde gevonden en zij had al twee honden, een kat, een papegaai en een (mensen)kind op komst. Fox voegde daar niet zo goed tussen, dus die ging steeds uit logeren. Zo logeerde hij ook een weekendje bij ons. Na een maand begon de aanwezigheid van een hond behoorlijk te wennen; er traden zelfs verschijnselen van wederzijdse hechting op. Tijd om eens te informeren hoe lang een weekend in de beleving van zijn baasje nu eigenlijk duurde.

Om een lang verhaal kort te maken: Fox werd onze hond. De overgang van logé naar vaste huisgenoot verliep niet geheel vlekkeloos. Scheepshonden zijn over het algemeen nogal autonoom en dat geldt ook voor Fox. Hij was gewend om zichzelf uit te laten en wij waren totaal onwetend op het vlak van de omgang met honden. Mijn zus, een soort vrouwelijke Martin Gaus, moest er nog aan te pas komen om uit te leggen dat je honden niet hetzelfde als mensen moet benaderen. Ik dacht namelijk echt dat ik Fox zo vriendelijk mogelijk moest vragen om met mij mee te gaan, maar met een paar trucs van mijn zus lukte het mij eindelijk om Fox aan de riem uit te laten. Ik was de baas!
Tenminste, zo beleefde ik dat. Toen ik met Fox in het park ging wandelen, viel het mij al snel op dat Fox regelmatig door mensen die ik niet kende werd gegroet. Sterker nog, Fox werd vaker gegroet dan ik.

De eerste keer dat ik met Fox in de stad liep, wilde ik een winkel in. Ik bond de riem van Fox vast aan een object, zoals ik mensen met honden wel eens had zien doen. Helaas bleek dit een loszittende deksel van een grote ‘Houd Nederland Schoon’-prullenbak te zijn. Fox bewoog en het deksel viel op de grond. Fox schrok en rende weg, het deksel achter zich aan sleurend. Het oorverdovende lawaai van het deksel vlak achter hem, maakte Fox nog angstiger. Hij rende zo hard als hij kon door de drukke winkelstraat, maar het deksel bleef hem natuurlijk op de hielen volgen.
Met een rood hoofd rende ik er achteraan. Aan het einde van de straat stond een bejaarde vrouw, Fox rende tussen haar benen door, het deksel bleef achter haar benen haken en de vrouw viel om. Ik zag haar benen de lucht ingaan. Fox rende door met het deksel achter zich aan.
Vol schaamte liep ik naar de vrouw om haar overeind te helpen. Ik vroeg of ze gewond was en ze antwoordde: ‘Ach, dat lichaam van mij is toch al niet veel soeps meer. Ga jij nou maar je hond vangen’.

Uiteindelijk werd Fox pas honderden meters verderop gevangen door een groep jongeren. De vrouw bleek inderdaad geen lichamelijk letsel te hebben en ook voor Fox is de gebeurtenis niet op een langdurig trauma uitgelopen. Een volgzaam huisdier is Fox echter nooit geworden. Hij blijft een scheepshond. Als hij er genoeg van heeft en hij krijgt de kans, dan rent hij zelfstandig van ons schip naar huis en omgekeerd. Geregeld krijgen we berichtjes via telefoon of social media dat Fox ergens is gesignaleerd. En soms neemt hij zelfs een taxi, maar daarover een volgende keer meer…

hond

Hier kun je de column in De Kortingjager lezen

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Textielatelier LWBO zeeft ‘t

In ons textielatelier op de Bierkade wordt ook hard gewerkt. Vorige week hebben Guido, Heleen, Laura, Gerard en Wesley deze ingewikkelde opdracht met succes afgerond.

IMG_6268 IMG_6269 IMG_6270 joker

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen